Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Was jij ook de uitverkorene? – omgaan met psychose ervaringen

Blog Was jij ook de uitverkorene

Ik ben ervaringswerker en ik hoor van veel mensen met wie ik werk dat ze de uitverkorene dachten te zijn. De vrouwelijke vorm van Jezus, Jezus zelf of de Christus energie. De energie van Boeddha bezitten, de opvolger van de Dalai Lama of soortgelijke ideeën en belevingen zijn populaire alternatieven. Mijn eigen ervaringen werden in de psychiatrische behandelomgeving waar ik zat, psychotisch genoemd.

Ik zag beelden die naar mijn idee uit vorige levens kwamen

Later bevestigde een regressie- en hypnotherapeut dat dit mogelijk was. Waarom noemde de psychiatrie het dan een psychose? Omdat ik een andere beleving van de werkelijkheid had dan in deze maatschappij algemeen wordt ervaren. Het ging ook niet heel erg goed met mij. Ik at niet meer, mijn slaappatroon was verstoord en ik functioneerde niet meer zoals daarvoor. Ik kon niet meer echt goed communiceren.

Ik dacht dat items op de televisie en radio over mij gingen

Het was heel dubbel. Het maakte me angstig en aan de andere kant hielp het me ook. Als ik bijvoorbeeld de radio aanzette en de tekst van het liedje was positief, dan wist ik dat het goed was. Andersom gold dit helaas ook. Dat maakte me dan weer bang.

Wat zou het mij hebben geholpen als ik met iemand over dit soort ervaringen had kunnen praten. Iemand die kon luisteren en mij gerust had kunnen stellen. Als ik dat probeerde, voelde ik mij niet begrepen en werd het afgedaan met de constatering dat het een waan was. Dan waren we snel uitgepraat en werd er geen bijzondere aandacht aan besteed.

Ik geloof nog steeds in toevalligheden

Hoe dat eruit ziet? Een prachtig voorbeeld. Na jaren kreeg ik weer een baan. Ik werd aangenomen als ervaringsdeskundige binnen de ggz en ik was onderweg voor mijn arbeidsvoorwaardengesprek. ‘Take these broken wings and learn to fly again’ klonk uit de speakers van de radio. Precies op dat moment kwam er boven mijn auto een blauwe reiger vliegen. Ik ben geboren in Hoogkarspel en daar noemen we de mensen Blauwe reigers. Ik kreeg er kippenvel van en ik voelde tranen in mijn ogen van ontroering.

En nog steeds ervaar ik regelmatig van dit soort –voor mij betekenisvolle– momenten.

Het verschil met toen is dat ik er niet meer in blijf hangen

Het voelt oké en ik kan het mooie ervan zien. Dat koester ik. Ik loop er niet mee te koop en ik vertel het alleen aan mensen waarvan ik denk dat ze dit zullen begrijpen. Ik weet nu dat ik niet de enige ben met dit soort ervaringen. Ik geniet van deze momenten en hou ze voor mezelf. Ik ben ervan overtuigd dat er meer is tussen hemel en aarde.

Mijn hoop is dat de wereld van de psychiatrie hier meer voor open mag gaan staan en mensen hierin op een meer passende manier mag gaan begeleiden.


Pauline Kuin – van de Jagt is ervaringswerker bij een GGZ-NHN kliniek West Friesland.

Meer over bijzondere ervaringen? Stichting Weerklank is een stichting die zich richt op volwassenen en kinderen met bijzondere zintuiglijke ervaringen, zoals het horen van stemmen, het zien van beelden en het hebben van persoonseigen overtuigingen.

Reacties

42 reacties op “Was jij ook de uitverkorene? – omgaan met psychose ervaringen”

  1. Stefan

    Hey is een vorm van bewustwording. Als je denkt dat je Jezus Christus bent dan gaat dat naar mijn mening wel erg ver maar “zoveel mensen, zoveel wensen”. Ik leef echter in een ander systeem waar ik niet echt tevreden over ben omdat het de mensen om me heen betreft. Ik hoop dat je het licht kunt vinden en ervoor kan zorgen dat je je spirituele gevoelens een plek kunt geven.

  2. Glenn beldens

    Jij bent een krachtige energie bron.
    Deel uw energie.
    Niets is toevallig.
    Die blauwe reiger hoorde daar te passeren over uw auto op dat moment.
    En dat gebeuren wordt gehanteerd door hierboven!

    Ik kwam onlangs binnen bij mijn leraar. Moment dat ik de deur open deed stond zijn digitale klok op de keukenkast op 11:11 . Dat kan je geen toeval noemen. Een duidelijke signaal noem ik dat.

  3. Bjørn

    Psychose en synchroniciteit, de psychiatrie is misschien nog niet klaar om het toe te geven, maar er is wel degelijk een verband. 23 jaar na de eerste (manische) psychose ervaar ik het nog steeds. Wie ervoor openstaat ervaart het natuurlijk méér.

    En reïncarnatie als Jezus, Verlicht zijn als Boeddha, ik ben ermee bekend. Fantastisch gevoel, maar soms ook beangstigend.

    Noem het een mislukte Kundalini, een bipolar awakening of Verlichting, het is een ervaring die je leven blijvend verandert.

  4. Mel

    Enkele jaren geleden was ik manisch-psychotisch, mijn omgeving had geen grip op mij. Ik werkte zelf in de psychiatrie en het werd niet herkend. Toen vertelde ik patiënten dat ze door God genezen konden worden met de gedachte dat ik de uitverkorene was die al die mensen moest redden. Ik dacht dat elk die persoon op mijn pad kwam met een reden daar kwam (alles was geregeld door God). Ik functioneerde daardoor niet zo goed. Op dat moment werd ik door de psychiaters bijna ontslagen en behandeld als iemand die doelbewust in een ‘gezonde’ toestand dit soort praktijken uithaalde. Ik werd als crimineel behandeld. En ik heb lang aan mezelf getwijfeld, dit stond mijn herstel uit de diepe depressie danig in de weg. Nu lees ik de stukken over spiritualiteit tijdens een manie en vraag ik me af: hadden de psychiaters/GGZ ook niet zelf kunnen bedenken dat ik ziek was en niet doelbewust problemen veroorzaakte? Ik hoop echt dat hulpverleners dit fenomeen serieuzer gaan nemen, in het herkennen maar ook om het te helpen plaatsen/verwerken.

    1. Jeroen Zwaal

      Wat mij betreft: vervolg je missie en blijf geloven in ‘Ik dacht dat elk die persoon op mijn pad kwam met een reden daar kwam.’ Met de toevoeging dat in elke ontmoeting een leermoment voor jezelf zit en dat in het ondersteunen van de ander ook een dynamiek zit die omgekeerd jou helpt. Daar bewustzijn in maken en gezond onderscheid maken tussen het gezonde en ongezonde in jezelf en dat inzetten is mooi! want dan kan je het gezonde gedeelte overbrengen naar de ander en het ongezonde deel van de ander kan je laten, omdat je hebt geleerd dat bij jezelf ook te kunnen doen. In opleidingen rondom ervaringsdeskundigheid kan je je hierin verder bekwamen. Met je eigen herstel ruimte maken voor het herstel van anderen.

      Tot slot, het serieus nemen van spiritualiteit is inderdaad belangrijk. Niet het zweverige of het verheerlijken ervan, wel het erkennen dat er een niet zichtbare dynamiek is tussen hemel en aarde, die invloed heeft, hier op de grond. Dat iedereen kan leren, hoe je zelf sturing kan geven aan deze dynamiek.

      1. Nvt

        Erg mooi geschreven, gesproken en verwoordt.

  5. Hans

    Wat fijn om zoveel (h)erkenning te lezen, heb nu 3x een manie/psychose/depressie meegemaakt en je wordt in je ervaringen toch vaak niet goed begrepen, wat ook zeker meer meehelpt bij de depressie, onbegrepenheid,. Het spirituele kan je je ook in verliezen, zo heb ik het ervaren, maar dat wil niet zeggen dat spiritualiteit verkeerd is,wat vaak wel gezegd wordt. het heeft en geeft mij nog steeds heel veel in het leven spiritualiteit,. Vind het fijn om hier al deze reacties te lezen. Ben benieuwd of er ook bijeenkomsten zijn of zoiets? Groet Hans

  6. Aleid

    Zonder psychose te hebben gehad, ook ik ervaar sychroniciteit in het leven en ook ik leef een andere realiteit, een spiritualiteit.
    Ik zou me kunnen voorstellen dat een psychose een opening creëert bij iemand waardoor diegene zich gaat interesseren voor het spirituele. Het wordt aha opengebroken.

    Het verschil tussen visioenen en psychoses ken ik niet, mss is het verschil niet zo groot en is het een kunst om te leren ermee om te gaan zonder jezelf of een ander in gevaar te brengen en het bij te sturen met medicatie als het teveel is.

    1. Jeroen Zwaal

      Hoi Aleid, zoals je dit omschrijft dat herken ik. Tot 2005 was ik er niet van bewust dat ik spiritueel gevoelig was. Emma https://www.psychosenet.nl/video/spiritualiteit-en-psychose/ vroeg mij ernaar, toen we samen in de Golan Hoogvlakte wandelden. Sindsdien heb ik dat perspectief erbij genomen, naast het analystische en kritische down-to-earth benadering, is het voor mij pas echt een kloppend verhaal geworden. Groet Jeroen

  7. Niki Peters

    Drie jaar later en nog altijd actueel. Ik hoop met je mee Pauline ?

  8. Ellen de Lange-Ros

    Ik heb helemaal geen achtergrond in of ervaring met psychose: ik werk met hoog-functionerende ondernemers die een goed bedrijf neerzetten. Wat interessant is: ook deze mensen hebben veel synchroniciteit in hun leven (en horen stemmetjes!). Ze letten daar ook op, spelen ermee en gebruiken het om mooie dingen te realiseren in hun bedrijf en voor hun omgeving.

    Ik merk: het horen van stemmen of waarnemen van synchroniciteit heeft niet per se te maken met psychose. Maar mensen met psychose hebben vaak wel meer moeite om zulke zaken constructief in te zetten; bij hen is het vaker destructief.

    Kortom: stemmen horen of synchroniciteit zien komt ook veel voor bij hoog-functionerende mensen zonder psychose. Voor hen is het alleen makkelijker om dit constructief in te zetten.

    Ik denk dat de uitdaging voor mensen met psychose niet is om stemmen of synchroniciteit ‘kwijt te raken’, maar om zelf de regie over hun leven te herpakken; die stemmen en ervaringen mogen dan gewoon deel blijven van je leven. Als het beter gaat met jou, zijn de stemmen ook liever, vriendelijk en ondersteunend.

    En ja, dat regie krijgen over je leven is natuurlijk lastig en een enorme uitdaging. Daar zit de grote worsteling.

    1. Anne Marsman

      Mooi beschreven! Probleem zit hem inderdaad vaak niet zo zeer in het stemmen horen an sich, maar in hoe er mee om wordt gegaan en hoe er gedacht wordt over de stemmen.

    2. Hans

      Wat mooi beschreven!

    3. Nvt

      Vanuit inzicht, wijsheid én onderkenning gesproken.

  9. Danny Schmitz

    Wat ik jammer vind is dat je weinig hoort van de mensen die nog steeds last hebben van een depressie of psychose. Ik heb nu 2 keer een zware psychose achter de rug. Tijdens mijn eerste was ik enorm bang en hoorde ik nog niet zoveel stemmen. Meestal een vrouwen stem. Nadat ik eruit was dacht ik dat ik de wereld aan kon en m’n leven weer kon oppakken. Ik was er druk mee bezig tot plots de wanen weer kwamen opduiken en mijn fantasie em gedachtes niet te controleren of te bevatten waren. Nu was het zelfs het geval dat ik dacht dat ik ook een soort van uitverkorene was. Aquarius nog wel. Ik personificeerde mij zelf met dat tijdperk als persoon die aan het strijden was. Ik had trouwens ook enorm veel toevalligheden in m’n leven, betrok bijna alles op mezelf en was erg overtuigd dat er geen toeval bestond maar dat alles een reden had. Ik ben nu ongeveer 6 maanden uit de kliniek en heb nog wekelijks terugval met psychotische klachten als stemmen horen en hallucineren. Gelukkig heb ik wel een gecontroleerde gedachte gang en geestes besef. Om de drie weken krijg ik nog een depot. Ik ben er dus nog lang niet van verlost zoals de meeste hier die er wel vanaf zijn. Lig trouwens enorm veel op bed. Nergens zin in en de gedachten willen mij nog wel eens naar de angstige kant trekken. Ik verzet me hevig. Verder ga ik wel naar een bijeenkomsten van het ggz met lotgenoten wat mij veel opgehelderd heeft. Vond het trouwens interessant om de website door te lezen. Heeft me weer eens wat afgeleid 🙂 groetjes van een lotgenoot.

  10. schuilnaam

    Wat mooi! Ja zo herkenbaar wat je schrijft zeg. In mijn psychose deed alles een beroep op me: ik moest er wat mee. Dus alles wat ik hoorde zag, maar ook herinnerde lichtte mega op. En vervolgens op intuitie geef je er betekenis aan. Vaak mooi. En idd ik heb dat af en toe nog. Maar nu glimlach ik. Soms schrijf ik mooie dingen op en laat ze weer los…. idd het zou zo fijn zijn om hier open over te mogen praten. Nog steeds die behoefte, juist nu ik alles een plek aan het geven ben. Maar zoveel mensen vinden het raar. Klote stigma. Dank jullie dat ik hier mag schrijven. Ik ben begonnen aan n fijn mailcontact. Hoop echt weer op meer connectie op dit gebied. Eenzaam jaar achter de rug!

  11. marjory van twist

    Ik heb meerdere psychoses gehad met verschillende karakters. Ik probeer de boodschappen te analyseren voor mij leven, zeker nu ik in een hele onzekere periode zit. Geen werk, mogelijk terug naar Curacao met een erfenis. Ik denk dat het klimaat en de natuur op Curacao goed voor me zijn – ik had daar een psychose die me de zeemeermin maakte die de leiding kreeg over de nieuwe onderwaterwereld. Verder heb ik daar rondgelopen op blote voeten terwijl ik dacht dat ik de wederopgestanden Jezus was. Ik voel dat ik leiderschapskwaliteiten heb maar wel op een andere manier dan gebruikelijk is in onze wereld. Misschien wel gewoon leiderschap over mezelf. En tenslotte had ik ineens weer een heel warm gevoel voor mijn ex-man na een afschuwelijke nacht waarin ik dacht dat ik door alle mannen in mijn leven pijn zou lijden en zou sterven. Precies om 4 uur ’s nachts viel alle angst weg en speelde ik op Youtube ‘Zij gelooft in mij’ en toen wist ik waarom mijn ex mij niet wilde laten gaan. Hij blijft de belangrijkste man in mijn leven. Het is jammer dat mijn spirituele ervaringen soms op de achtergrond verdwijnen, terwijl ik heel veel waarde hecht aan de betekenis, bijna als een geloof. Ik probeer iets van die spiritualiteit terug te vinden in de katholieke kerk, maar het is goed zoeken, mede-gelovigen kunnen ook niet omgaan met mijn ervaringen. Ik wantrouw oosterse geloven omdat ze niet voortkomen uit ons landschap en onze cultuur. Daardoor kunnen fouten ontstaan in de interpretatie. Maar misschien hebben andere mensen andere ervaringen?

  12. Frances Graafland

    Prachtig geschreven zelf dacht ik juist het tegenovergestelde. Ik dacht dat ik tegen God had gezondigd en nooit vergeven zou kunnen worden. Dit terwijl ik totaal niet gelovig ben opgevoed. Fijn dat er eens aandacht komt voor dit soort verhalen. Dan leer je dat je niet de enige bent die zoiets heeft meegemaakt.

  13. Francien Vermaning

    Topper!

  14. Rianne v.d. K

    Heey Pauline,
    Wat mooi beschreven! Ik ben blij dat toen ik bij het ggz kwam jou als ervaringswerker had! Wand wat je al zei het is fijn als er iemand naar je luisteren! Jij hebt mij laten zien dat het altijd weer goed kan komen en dat er altijd moment zijn dat het minder kan gaan maar dat je daar weer uit komt! Ik weet zeker dat je nog veel mensen kan helpen! Groetjes Rianne

  15. Peter Oud

    Beste Pauline,
    Ik hoop ook dat men in de GGZ meer open gaat staan voor andere verklaringsmodellen dan het biomedische en psychologische verklaringsmodel. Dat gebeurt al her en der meer. Zelf merk in in gesprek met collegea dat er meer ruimte is voor andere verklaringsmodellen. Romme en Escher beschrijven iets van 8-9 verklaringsmodellen om stemmen horen begrijpelijker te maken. Zelf heb ik in mijn leven regelmatig ervaringen die je kan wegschrijven als toevallig. Voor mij zijn ze dit niet. Gebruik hen gewoon als informatie, vaak zijn het hints. Veelal kan ik hierdoor effectiever handelen.
    Maar ja hoe maak je aan andere nu duidelijk die dergelijke ervaringen niet hebben?
    Als ik een stem hoor dat ik moet oppassen van het zitje waar mijn dochter van 1,5 jr in zit, ben ik blij met een dergelijke waarschuwing. het zitje brak even later af. Dat was geen probleem, ik was immers voorbereidt. Stemmen van een overleden vriend, zwager die info doorgeeft waar ik zijn gereedschap destijds kon vinden, waren zeker welkom. Als je niet in overleden zielen gelooft, hier geen ervaring mee hebt, tja dan wordt het allemaal een beetje vreemd. Ik kan het die ander ook niet kwalijk nemen, dat ze het niet weten.
    Natuurlijk hoop ik wel dat regulier opgeleide hulpverleners meer op onderzoek uitgaan om ook ander soort ervaringen op te doen. Het is wel en vereiste dat mensen open staan voor andere denkwijze. Als je iets niet wil onderzoeken buiten de begaanbare paden, kom je het niet of minder snel tegen. Je leest het niet, luister je niet, sluit je je er voor af. Dat is m.i. wel jammer. Maar ja dat is met alles zo, ieder moet er ook wel aan toe zijn, zich veilig genoeg voelen om op onderzoek uit te gaan.
    Net terug van een weekje vakantie in Macedonië: op de onbekende bos paadjes heb je de leukste ontmoetingen met schaapherder, geitenhoeder en inheemse bevolking.
    Ik had onderweg een foto gemaakt van een graf op een begraafplaats bij een vervallen dorpje in de bergen. Er woonde misschien 20 mensen. Veel lege vervallen woningen. De dag erna zaten we in het vliegtuig ’toevallig’ naast een vrouw uit dat zelfde dorpje. Zij ging voor het eerst met het vliegtuig naar haar dochter in Amsterdam. Bij het laten zien van de foto’s, benoemd ze de namen van de mensen die wij hebben gefotografeerd, maar kijkt verbaast naar de foto van het graf. Blijkt dit het graf van haar overleden moeder, broer en neefje te zijn. Kortom, dat maakte het tot een leuke ontmoeting en hebben we later in Nederland ook haar dochter nog even getroffen.

    Hulpverleners zijn ook gewoon mensen. Denken de vreemdste dingen. Ha, ha.
    Dat maakt deze website ook wel duidelijk.
    Een fantastische website met een geweldige brugfunctie.

    1. Pauline Kuin v/d Jagt

      Mooi verhaal Peter, bedankt voor het delen.

    2. Nvt

      Gods wegen zijn en blijven ondoorgrondelijk.

  16. Jaap van der Jagt

    Trots zijn wij op onze dochter, die altijd al gestreden heeft om uit haar slachtoffersrol te komen en nu nadrukkelijk de voortrekkersrol op zich heeft genomen. We wensen haar veel succes bij haar prachtige taak.

    1. Nvt

      Hier spreekt een trotse vader, en ook in naam van de moeder.

  17. machteld bijdemast greefkes

    Lastige deze soms is grens tussen hst en psychose klein. Vind het wel fijn dat ggz zijn ogen gaat openen. Toch linda pauline annemiek danny esther en nog veel meer veel goeds voor iedereen

  18. Sophia

    Mooi, die toevalligheden en wat fijn voor u dat u er zelf postieve betekenis aan kunt geven.
    Het is echter wel van belang om (bij anderen) goed het onderscheid te blijven maken tussen onschuldige toevalligheden, die ook daadwerkelijk toeval zijn en zaken die misschien op toeval lijken, maar het niet zijn.

    1. Nvt

      Sophia; in naam van de wijsheid geschreven.

  19. Pauline Kuin v/d Jagt

    Bedankt allen voor jullie reactie.
    Ik ken het boek Ierrie. Het is inderdaad erg mooi! Ook een goed boek wat mij erg heeft geholpen is: De nacht van de ziel. Van Pamela Kribbe. Zij is ook opgenomen geweest in een psychiatrisch ziekenhuis en geeft verdere betekenis aan wat haar overkomen is.

  20. lerrie

    mooi verhaal. Ik had heel veel betrekkingsideeën. Mijn hele wereld bestond betrekkingsideeën. alle communicatie die tot mij kwam betrok ik op een negatieve manier op mijzelf in een psychotische beleving. Van studio sport, tot de donald duck tot email of facebook of gewoon normale gesprekken. Gelukkig ben ik nu al lang uit de psychose en gaat het weer goed. Ik ben nu een boek aan het lezen wat wel aansluit bij je verhaal en wat je misschien wel interessant zou vinden. Een ongewoon gesprek met god van Neale Walsch. Het sluit eigenlijk wel aan bij positieve betrekkingsideeën en zorgt ervoor dat je dat beter begrijpt en leert interpreteren. http://www.bol.com/nl/p/een-ongewoon-gesprek-met-god/1001004006850572/

  21. Dreamer

    Jung heeft dergelijke ervaringen uitvoerig beschreven en ook zelf doorleefd.

    1. Nadia mahjoub

      Ja, en Jung bedacht ook een naam voor dit betekenisvol toeval: ‘synchroniciteit’. Ik heb tijdens mijn psychoses meermaals synchroniciteiten ervaren, en ook soms wanneer ik niet in een psychose zat, bvb na het overlijden van mijn moeder. Het zijn kleine wondertjes, en ze zijn prachtig!

  22. Helga Degeling

    Prachtig omschreven, zo duidelijk! Dit overkomt vele mensen in allerlei vormen en je kunt bijna niet anders dan weten en geloven dat er iets is tussen hemel en aarde. Fijn dat het zo positief ontvangen wordt en dat het de goede kant op gaat in de psychiatrie, eindelijk! Top! Succes!

  23. Clara Koek-Michels

    Ik was Maria…..en de afdelingstelevisie zond speciale boodschappen uit voor mij. Maar ook: jaren later vlak na het overlijden van mijn man kwam er enkele dagen een prachtige paarse vlinder voor ons raam zitten. Na zijn begrafenis kwam de vlinder niet meer. Ik heb geleerd zelf uit te maken welke betekenis ik toeken aan dingen die ik meemaak en absolute zekerheden heb ik allang niet meer. Maar daar leef ik goed mee. Ik blijf leren respect te hebben voor hoe een ander betekenis verleent en probeer dat ook te laten zien. Bedankt Pauline dat jij mij hieraan hebt herinnert.

  24. Daniel Kuin

    Als altijd ben ik trots op je hoe je je ‘psychose-ervaringen’ nu inzet om daarmee anderen weer tot steun te zijn. Er komt een dag dat de ‘gemiddelde Nederlander weet: schizofrenie bestaat niet (in plaats van ‘iemand met een ‘gespleten geest’). Maar daarvoor is nog veel werk te verrichten! Ga vooral door met z’n allen!!

  25. Maurice Wasserman

    Misschien is het zo dat bepaalde zaken je toe-vallen. Zoals die reiger. Prachtig

  26. Marijke Thierry

    Bijna was ik zover dat ik zelf voor het eerst tekst wilde gaan insturen voor een gast-blog en dan lees ik jouw artikel. Zo herkenbaar dat ik even twijfel of ik mijn stuk wel op zal sturen. Lijkt mijn stuk niet te veel op het jouwe? Omdat je met religie begint, omdat je het over regressie hebt, over de TV en over toeval.
    Maar nee, mijn eventuele stuk wordt toch wel anders.
    Ik kan mijn beleving in al die zaken niet zo kort en duidelijk zeggen als jij dat doet.
    Wat ik ook met je gemeen heb en waar ik blij mee ben is dat ik niet meer in bepaalde ervaringen blijf hangen.
    Ervan genieten en het ook weer los kunnen laten, dat is de kunst!
    Zo mooi: jouw ervaring van ‘song-blauwe reiger-Hoogkarpelse mensen.
    Voor mijzelf noem ik een dergelijke ervaring tegenwoordig: synchroon lopen.

    Overigens vind ik de term “psychose-gevoelig” op deze website OK.
    Wat mij betreft: Ik blijf niet hangen, maar weet waar mijn zwakke plekken liggen.

    1. Anne Marsman

      Doen Marijke! Ieders verhaal is welkom en altijd weer net even anders.

  27. Annemiek Botman

    Zeker een prachtig verhaal. Ook ik had dit kunnen schrijven ; )
    Ik ben inmiddels ook ervaringswerker, een collega van Pauline en Nanette. Ik heb ook heel erg geworsteld met de ’te toevallige toevalligheden’. Het heeft mij op momenten heel erg beangstigd, zeker als de tekens naar het negatieve verwezen. Het voelde als een voorbode van de hel waar ik in terecht zou komen. Toch keerden de tekens op momenten aldoor weer naar het goede, zeker als ik daar om vroeg in meditatie of gebed. Het is een zware strijd geweest, het heeft mij bijna mijn leven gekost omdat ik alle moed had opgegeven dat het ooit weer goed zou komen. Maar ik kan iedereen die hetzelfde doormaakt verzekeren dat er altijd een weg, een strohalm, een vonk is die je je leven teruggeeft. En als je niet meer in staat bent om dat nog te geloven omdat je moegestreden bent. Laat het dan de omgeving zijn die in je blijft geloven, de bloemen die voor je bloeien, de zon die speciaal voor jou schijnt en de liefdesliedjes die het universum speciaal voor jou door de radio doet klinken op het juiste moment. Ik sta op en ik ga naar bed en ervaar dagelijks momenten van pure geluk en tevredenheid. Juist omdat ik onder de bodem van de put ben geweest is de lucht zo mooi. En het allermooiste is dat ik het kan delen met zoveel lotgenoten, dat ik erover kan lezen en schrijven op Schizofrenie Bestaat Niet. Hulde aan Jim van Os en alle strijders op de barricade. Terwijl ik dit schrijf voel ik de tranen wellen. Want er is nog veel te bevechten, heel veel. Maar er waait een toffe wind door de GGZ, echt waar!

    1. Nvt

      De waarheid is gezegd en gezegend.

  28. Barbara

    Ik kan hier grotendeels in mee gaan. Aan de andere kant was die psychose er ook daadwerkelijk die ook behandeling nodig heeft.

  29. Petra

    Prachtig verhaal. Ik had het zo zelf kunnen schrijven want precies zo heb ik ook mijn psychoses ervaren. Ik was bang voor deze ’toevallige’ ervaringen maar heb geleerd ze te accepteren en het mooie ervan in te zien. Met medicatie is dit wel minder geworden en dat vind ik soms jammer want door deze spirituele ervaringen ben ik er ook zeker van dat er meer is tussen hemel en aarde en dat is een heel fijn gevoel!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *