Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Auteur

Rianne Levi

Rianne Levi werkt als ervaringsdeskundige, 3 principe facilitator en IZR practitioner. Voor meer informatie kun je de website van Rianne raadplegen.

Rianne heeft ook een boek geschreven: Gestreept door het leven. Dit is gratis te downloaden van de website denkpunt.nl.

Worstelen met emoties – een doorstroom van gevoelens

Voel je je weleens alsof je de enige bent die worstelt met emoties? Je bent niet alleen. Rianne Levi deelt haar inzichten en ervaringen.
(Foto credit: pixabayfree; rondaw)

Voel je je weleens alsof je de enige bent die worstelt? Alsof anderen het beter voor elkaar hebben, terwijl jij vastzit in onzekerheid, angst of somberheid? Je bent niet alleen. Iedereen kent moeilijke periodes, overweldigende emoties en de zoektocht naar antwoorden. Rianne Levi deelt haar inzichten en ervaringen, zowel persoonlijk als uit haar contact met anderen, over deze thema’s.

Zijn wij de enige?

Met regelmaat spreek ik mensen die worstelen; ze voelen zich niet goed genoeg, voelen zich onzeker, angstig of somber, hebben het gevoel dat ze dagelijks leven minder goed aankunnen, zijn hoog gevoelig, maar bovenal ze willen verandering. Ze hebben nu al zo veel therapie gehad, of zoveel dingen geprobeerd, nu zou het toch wel eens een keer over of klaar moeten zijn.

Het mooie van mens zijn vind ik dat we onderdeel zijn van een constante groei of leven in beweging, of welk woord je het wil geven. In deze beweging van leven denken we ons vaak afgescheiden, we denken dat ‘in ons geval het anders is’ of we denken ‘de enige te zijn’ die worstelt, of problemen heeft.

Het is menselijk

Wat in feite niet klopt, want allemaal hebben we te maken met verlies, pijn, en tegenslagen. En allemaal ervaren we alle gevoelens die behoren bij de menselijke ervaring. Vooral in relaties met mensen kunnen we pijn en tegenslagen oplopen. Toch ondanks al die gebeurtenissen, gedachten, gevoelens, en gedragingen, zijn we verbonden met die contante groei, levensenergie in alles.

Er gebeurt veel…

We kunnen psychische problemen labels geven vanuit de dsm, maar voor de meeste diagnoses is er enkel sprake van een tijdelijk emotioneel onbalans. Neem bijvoorbeeld depressie, een donkere sluier over alles wat je ervaart, een somber gevoel, of angst en paniek klachten, ‘angst’ is een emotie. Of bipolaire klachten, waarbij grote hoogten en diepten zijn op emotioneel gebied.

Bij verslaving, eetproblemen of zelfdestructief gedrag is het misschien lastiger te zien dat het over emoties gaat, maar iemand die geen ongemak ervaart in zijn gevoelsleven zal het niet nodig hebben om zichzelf te dempen, afleiden of oppeppen. Dus er gebeurt veelal veel in ons emotioneel leven. Toch wordt er over het algemeen niet gesproken over die emoties, maar gaan we ineens praten over de labels ‘bipolair’ ‘depressie’ enzovoorts, zij worden ineens de oorzaak van alle ellende.

Angst voor emoties

Wat ik bijzonder vind is dat mensen vaak bang zijn voor hun eigen emoties, overigens heb ik daar zelf ook lang last van gehad. Ik was bang om somber te worden, bang om angstig te zijn, en wilde niet overweldigd worden door veel gevoelens. Toch werd jaren geleden de acceptatie van gevoelens de sleutel tot herstel voor mij. Ik denk dat ik een jaar of 18 was dat een therapeut het gedicht van de herberg van Rumi met me deelde.

Gevoelens hoeven niet ‘genezen’ of ‘gedempt met pillen’ enkel hebben we te leren hoe gevoelens werken, wat ze vertellen of juist niet. Gevoelens willen ook niet geheeld, ze komen gewoon langs als bezoekers. Vaak zijn ze als kleine kinderen die even aan je deur komen.

Je gevoelens niet afwijzen, maar omarmen

Stel dat je als kind afwijzing hebt gekregen van je ouder of een vriend of vriendin, dan gaf dat je waarschijnlijk geen fijn gevoel, grote kans dat het je verdriet gaf of boos maakte. Deze ervaring werd opgeslagen in je brein, en bij de eerst volgende situatie die er op lijkt, waarbij je weer opnieuw afwijzing ervaart, voel je opnieuw ook de gevoelens van de eerdere ervaringen.

In zulke gevallen kunnen mensen zeggen ‘komt dit verdriet nu al weer’, ‘ben ik er nou nog niet klaar mee…’ maar de onderliggende gedachte (oordeel) is eigenlijk ‘ik zou dit niet nog moeten voelen’. Maar gevoelens zijn als kleine kinderen, ze willen even gehoord, gezien, en gevoeld worden, ze willen even omarmt om daarna weer verder te spelen en ontdekken in het leven. Als we kijken naar het voorbeeld, dan zou het eigenlijk vreemd zijn als je tegen jezelf zegt, ‘ben ik nu al weer verdrietig’ eigenlijk wijs je dan jezelf af.

Feedback van emoties

Gevoelens zijn feedback op je gedachten, ze laten je weten of bepaalde overtuigingen die hebt opgedaan in het leven nog goed voor je zijn, of dat je ze beter kunt loslaten. Ik denk dat de meeste mensen niet geleerd hebben wat emoties zijn, en ook niet geleerd hebben om ermee te zijn. We leren als maatschappij vooral dat we ze moeten verbergen of wegstoppen. (Een mooi boek over emoties is ‘De emotie encyclopedie’ van Vera Helleman)

De film als metafoor voor emoties

Ik wil je nog één voorbeeld geven, stel je een scherm voor in de bios. Je ziet er jouw levensverhaal.  De meeste mensen ervaren zichzelf als de hoofdpersoon van deze film. We beleven allerlei ervaringen, en sommige voelen fijn en anderen niet. Het lijkt of allerlei gebeurtenissen je overkomen in de film, wat gedeeltelijk ook zo is.

En stel dat iemand in een vervelende situatie komt en zich rot voelt. Dan zijn we geneigd om mee te gaan in ‘de film’, in het verhaal, we zoeken oplossingen voor problemen, wensen de situatie te veranderen, we zoeken naar oorsprong van de problemen door de film tig keer terug te spoelen en opnieuw te kijken, of we veroordelen gewoon de hele film, hoe dan ook een flink gepruts in de film.

Vrij weinig mensen zullen je uitleggen hoe de menselijke ervaring tot stand komt, dat je niet enkel de hoofdrolspeler bent van je eigen film, maar ook de projector van de film. Je creëert je eigen film, je eigen levenservaringen met gedachten en het programma van je eerdere ervaringen.

Bewust zijn

Bewust worden van de werking van de menselijke ervaring heeft mij vrijheid gegeven, want telkens kan ik naar binnen kijken, mijn emoties laten doorstromen, ze antwoorden enkel op mijn gedachten…

  • ‘wil ik deze overtuigingen nog langer aannemen?’
  • ‘is dit gedrag waar ik mee creëer nog langer goed voor mij in dit moment?’
  • ‘is deze omgeving nog wel goed voor mij?’
  • ‘Wat wil ik eigenlijk?’

En soms weten we niet wat we willen. Omdat wat we verlangen, zoeken of willen, niet een ervaring is die we eerder kende, het is totaal nieuw, wat spannend kan zijn. Maar juist het aangaan van de nieuwe ervaringen, hebben de potentie tot de verandering die je zoekt. De verandering die je zoekt zit in jezelf.

Inspiratie: jeff foster

Meer lezen van Rianne Levi?

Meer lezen over Emoties?

Heb je een vraag?

Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.

Verder lezen over goede zorg en GGZ?

Onderstaande boeken zijn geschreven door hoogleraar Jim van Os. In deze eerlijke boeken lees je meer over psychose, trauma, de nieuwe GGZ, herstel en veel meer.

Reacties

3 reacties op “Worstelen met emoties – een doorstroom van gevoelens”

  1. Beste Rianne,

    Wat ik vermoed dat wat gebeurt als je opgroeit in een wat je noemt narcistisch gezin, en/of een ‘omgekeerd systeem’, is niet dat emoties of gevoelens niet geuit mogen/kunnen worden, maar dat angst gelabeld wordt als ‘houden van’, of gelukkig zijn. Je hebt te voldoen aan de ‘phantasy’ van de ouder, haar verhaal wordt jouw patroon. En: je gaat als vanzelf op ‘muted’ – ook 50 jaar later. Alles is een wirwar.

    Ik probeer nu ‘handgebaren’ te ontwikkelen voor de basis emoties, en daarmee mijzelf (of innerlijk kind) te benaderen.

    Het grootste struikelblok is denk ik, dat je geen onderscheid meer kunt maken tussen ‘juist’ en ‘waar’. Voor je verstand kan iets ‘juist’ zijn, maar ‘onwaar’ voor je hart. ‘Juist’ hier is de aangeleerde leugen, het wegnemen van houvast aan de zintuiglijke wereld, de werkelijkheid. (Bij narcistische mishandeling). Het staat gelijk aan het opgroeien in een sekte.

    Als ik nu naar Trump kijk, denk ik: hele massa’s lokt hij in een ‘phantasy’ – volwassen mensen – hoe is het mogelijk? Zoveel gehypnotiseerden ?

  2. Rikkert

    Heel mooi en heel herkenbaar! Maar het gevecht opgeven is soms zo moeilijk.

  3. Dag Rianne,
    In mijn beleving en sprekend vanuit ervaring is het ook zo helpend om emoties te koppelen aan delen. Deze “ikken” hebben allemaal hun eigen geschiedenis mbt de emotie die daar aangekoppeld is.
    Door vervolgens je meer te verbinden met zo’n deel, vaak heel jong, en er voor te gaan zorgen, wordt dit deel veel minder vaak getriggerd.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *