Trigger warning: Bevat beschrijving van een (vermoede) suïcide
Tijdens deze lange, warme zomer verlangen sommigen naar regen, wolken, koelte. Voor anderen kan dit seizoen echter niet lang genoeg duren. Zij weten van zichzelf dat de periode van vallende bladeren hen extra somber kan stemmen. Hoe zit het met de lente? In de lente -Spring/time- en zijn er statistisch meer gevallen van levensbeëindiging. Het toenemende licht vormt dan een schril contrast met het innerlijke duister.
Het volgende maakte ik dit voorjaar mee rond station Nijmegen. Op de borden en door de speaker: ‘Aanrijding; geen treinen op het traject Wolfheze/Driebergen.’ Dus geldend voor alles over de rails richting Utrecht, de stad van mijn doel die dag, een kwartaal na Black Monday. Dan wordt -met slechts een korte omweg- de route via Den Bosch aangeraden, door mij al zo gepland.
Het is namelijk nogal eens mis rond Wolfheze met de kliniek voor mentaal overbelaste mensen
Te dicht bij het station. Ooit vast goed bedoeld, maar riskant voor zekere duistere plannen.
In de eerste trein zette een onbekende dame haar bagage in het rek vlak bij mijn zitplek, 1e klas. Iets later ontdekte zij de vergissing, met kaartje 2e klasse. Daar was echter weinig ruimte voor haar spullen. Ik zag haar aarzeling en riep: ‘Laat maar hier, ik let wel op.’ De bestemming naderend kwam ze de lading dankbaar ophalen. ‘Kleine moeite’ zei ik, ‘u zou het voor mij ook doen.’ Naar de uitgang schuifelend benoemde zij ‘die aanrijding’. Voor ons beiden was de vermoedelijke oorzaak een zelfdoding.
‘Er is te mager begrip voor mensen-in-zielennood
En dan de bezuinigingen, lange wachttijden in de GGZ. We raken wellicht te ver verwijderd van de bron met kleine of hoofdletter.’ Mee eens. ‘Ik heb gelukkig wel steun aan religie’. Dat werd ook herkend.
Na mijn overstap in het aansluitende voertuig tenminste één persoon echter verre van integer. ‘AL WEER gedonder met de treinen’, zei die figuur, mobiel babbelend. Zeker zeven personen kon deze luid geloosde klacht niet zijn ontgaan. Vanaf drie coupés verderop probeerde ik de spreekster (een vrouwenstem) te lokaliseren. En liep na enig intern beraad die kant op. ‘Bent u degene die mopperde over de vertraging?’ Nee, zij niet – maar ze keek wel even betrokken op.
Toen gokte ik op de dame tegenover haar
Die schutterde wat onverstaanbaars naar iemand InTheMiddleOfNowhere via net zo’n apparaat. ‘Hoe dan ook,’ vervolgde ik mijn betoog, ‘bijna altijd betreft dit het trieste einde van levensmoede personen. De NS kan dit zeker niet helpen. In totaal vijf à zes per dag in Nederland, met drie maal zoveel pogingen.’ Inwendig bibberend ging ik nog verder: ‘Zelf ben ik overigens eveneens nabestaande.’ Stilte alom. De eerst aangesprokene vervolgde haar bel-actie maar stak tevens steunend haar duim op en fluisterde ’twee’ . Dit werd kort daarna verhelderd.
Richting uitgang dankte ik voor haar begrip; mij verstaanbaar makend voor zeker zeven -wederom zwijgende, deels andere- medereizigers. De vriendelijke Lady liep vervolgens op het perron -vast niet toevallig- dezelfde kant op. En hield me staande; ‘Mevrouw, nog even deze aanvulling. Ik werk in de hulpverlening. Vorige week waren het er twee van mijn afdeling. Ook middels die sprong op het spoor’. We wensten elkaar alle sterkte. Onze wegen scheidden; onze harten ervoeren balsem op oude en recentere wonden.
Tegen 12.50 uur -zo bleek in de stations traverse- waren al snel-, en stopbussen geregeld. Pas na ruim vier uur (er moet veel worden ondernomen bij zo’n drama) waren de mutaties in de dienstregeling geheel verdwenen. Zo beslist niet de ellende die betrokkenen nu hadden vernomen – of welk zuur bericht nog naar hen onderweg was…
Vaak maak ik als trouwe O.V.-fan deze treurige oorzaak van verstoringen mee
En nog vóór mijn 20e was er -elders, dezelfde keuze, andere methode- het tragische verlies van een eerstelijns verwant. Tijdens deze reis triggerde het opnieuw, omdat iemand uit eigen kring -decennia later- juist in vermelde regio dezelfde fatale stap nam. Binnen een scala van medeoorzaken kan uitzichtloosheid bitter ontsporen. Mede door corona waren er onder jongeren tot 30 jaar zelfs 15% meer suïcidanten.
Mijn afspraak had verder een vrolijk verloop. Tussendoor zond ik schietgebedjes naar Boven. De mensen van voorbij, zijn in het Licht, zijn vrij. Suïcide-nabestaanden dragen schrijnende littekens mee. Treed hen, zoals ik over Engelen las, vrij van oordeel en zo mild mogelijk tegemoet. Geen idee wat te zeggen? Meld dan wel dat je er eigenlijk geen raad mee weet. Die 1/2 minuut eerlijke aandacht -liever langer- is altijd beter dan integraal wegkijken. In een magazine verwoordde een pastor uit zijn praktijk het manco van Ratrace-haast en vluchtige troost. Iemand vroeg: ‘Hoe gaat het met je?’ Het antwoord luidde: ‘Dat hangt er van af hoeveel tijd u heeft…’.
Eerder dit jaar zagen we de ontroerende serie Over Mijn Lijk
Terminaal zieke jongeren, die juist dolgraag méér tijd van leven wensen, praten openlijk over hun naderende einde – en welke Bucketlist ze nog realiseren. Patrick van 32 jaar, gelukkig getrouwd, werd helaas getroffen door ongeneselijke darmkanker. We zagen hem met vrienden de eigen doodskist timmeren. En heel verrassend is zijn drive-in doop. Want in eerdere afleveringen kwam dat aspect niet ter sprake. Wel droeg hij een ketting met kruisje om de hals. Dit verwijst niet altijd naar praktijk-Christendom. Presentator Tim Hofman vraagt naar zijn motivatie. Hij getuigt dat hij het zonder geloof niet gered zou hebben.
Vanwege het virus beleefde een kring van betrokkenen in hun vierwielers het ingekorte ritueel mee. Zij lieten ballonnen op, klapten en feliciteerden hem. Stilletjes hoop ik dat zwaar depressieve medemensen deze serie volgden en zich daardoor opnieuw bezinnen over die bittere stap, misschien tevens (weer) op zoek naar kracht van onze Schepper. Give me that old time religion; it’s good enough for me.
Zadkia (pseudoniem) is getrouwd en houdt van musiceren en (autobiografie) schrijven.
Meer lezen over zelfdoding?
- De gevoeligheid van terminologie
- Zelfdoding komt voor de omgeving vaak onverwacht
- Nazorg en herstel na zelfmoordpoging
Geef een reactie