De komende periode verschijnt er elke maandag een blog van Pien. Al schrijvend geeft ze vorm aan haar herstel. Door te schrijven brengt ze ordening aan te brengen in haar haar leven. Deze blog gaat over zingeving en dagbesteding.
Sinds ik met de dagbehandeling gestopt ben meer dan een jaar geleden, ben ik op zoek gegaan naar voldoende dagbesteding en zingeving.
Zoeken naar zingeving en dagbesteding is nog steeds een grote en soms eenzame worsteling
Worstelen met de verveling in sommige werkzaamheden; de versnipperde vormen van alle dagbesteding en vrijwilligerswerk; het gestigmatiseerd voelen in GGZ activiteiten; en het voldoende bezig te kunnen zijn. Het willen doen wat je hart sneller doet kloppen, maar dat niet kunnen.
Mijn dagebesteding begon vanuit de mogelijkheden die de GGZ mij te bieden had, zoals de organisatie ‘Movens’. Movens biedt activiteiten zoals: fotografie; creatief; mindfulness; muziek en dagbesteding. De dagbesteding bestaat uit helpen bij een drukkerij, in een biologische kwekerij werken, bij een fietsenmaker, of koken in een buurthuis.
Dit stelde mij in staat mijn grenzen te verleggen
Als eerste koos ik voor de biologische kwekerij; wieden, verpotten, schoffelen, plukken, zaaien. Dit heb ik nu een jaar gedaan en doe dit nog steeds op de woensdag. Helaas wordt het werk eentonig, en in de wintermaanden is er minder te doen. Ik ben dit jaar op zoek gegaan naar andere dagbesteding. Ik wilde mijn grenzen gaan verleggen.
Van buurthuis tot Stichting, van kwekerij tot kringoop, een week vullen staat gelijk aan een grote mate van versnippering en omschakelen; rust en regelmaat zit er niet bij. Ook de lokale vrijwilligersorganisatie ‘Idoe’ vertelt hoe lastig het is een week lang of voor langere tijd vrijwilligerswerk te vinden. Het gaat altijd om ochtenden, dagdelen, of één keer in de twee weken.
Van al deze verschillende activiteiten raak ik versnipperd
Met een beetje geluk kwam ik terecht bij een lunchroom, waar er afwisselend werk te doen is zoals tosti’s bakken, koek afbakken, schoonmaak, klanten helpen. Eindelijk voelde ik me een beetje op mijn plek met deze drie dagdelen per week. Ik loop echter nog steeds tegen grenzen van wat ik zelf aankan en wat vrijwilligersorganisaties en GGZ mij te bieden hebben.
Ik loop tegen grenzen van aanbod qua aansluiting met interesses, werkwijze en weekvulling
Via de GGZ houd ik me momenteel ook bezig met IPS: ‘Individuele Plaatsing en Steun’. Dit gaat om persoonlijke begeleiding naar betaald werk. Tot nu toe heb ik een aantal vacatures gezocht en gewerkt aan het ontwerpen van CV’s.
Via IPS hoop ik dat ik met hulp, passend werk vind. De vraag is wel of betaald werk persé meer zingeving biedt dan vrijwilligerswerk. Dit hoeft mijns inziens niet, meer regelmaat en rust hoop ik wel te vinden.
Geef een reactie