Pien blogt deze keer over haar laastste psychose. Ze beschrijft heel raak hoe zwaar de zoektocht naar licht is na de zoveelste psychose en trauma’s. Pien is zoekende in het donker, zoekend naar een gevoel van licht.
Elke ochtend zet ik mijn daglichtlamp aan in de hoop dat ik niet té somber wordt. Lichamelijk en geestelijk ben ik op de bodem.
Laatste psychose
Een jaar geleden was mijn laatste psychose. En het is een gevecht om terug te krabbelen. Terug is een groot woord, het lukt me in ieder geval(nog) niet.
De donkere dagen verzwaren mijn stemming en maken dat ik meer last heb van mijn lichamelijke klachten. Ik zet de lavalamp aan en steek kaarsjes aan voor een warmere sfeer. Iets moois om naar te kijken. Stress en angst achtervolgen me elke dag naast het sissend geluid in het oor, ontspannen is moeilijk voor me.
Gedachtes
Opname na opname na opname na opname, sommigen waren traumatisch. Gedachtes, veel gedachtes. Rouw om overleden geliefden komt met golven terug in het gemoed, en zo snel ging het opeens..
De toekomst, voelt duister, nog een terugval of meer? Kan ik dan nog voor mezelf blijven zorgen en wat gebeurt er met mijn relatie? Mijn kat? En mijn vrienden? Mijn hart voel ik zakken, in koude modder..
Verlies
Veel verlies: opleidingen, cursussen, banen, waarvoor? Ik had zoveel opgebouwd na herstel van mijn eerste psychose: reizen, studeren, werken, relaties en veel vrienden. Dansen, golfsurfen, sporten, muziek maken, fotograferen, tuinieren, afspreken met vrienden, naar de film en zo verder! Mijn wereld is nu heel klein..
Lijden
Medicatie, vijfentwintig jaar GGZ, zes psychoses, bijwerkingen, trauma, KOPP, leven zonder toekomst, leven met verleden, overleven in het heden, het leven is lijden.
Verbinding
Elke dag zet ik de daglichtlamp aan. Zoekend in het donker naar licht. Licht vind ik alleen in verbinding met de ander, mijn partner, een vriendin, een bekende bij de buurt -ontmoetingsplek, de collega bij vrijwilligerswerk, een huisdier.
Iedereen heeft pijn, verlies, angsten. Bijna iedereen zoekt connectie en een stukje herkenning, waardering. Het is vreselijk onvermijdelijk is dat iedereen pijn ervaart in het leven. Met steun, liefde, begrip en geluk, kan iedereen ook helen. Dat gevoel zoek ik in het donker. Dat gevoel geeft licht.
Pien is nu 25 jaar bij een GGZ instelling met psychosegevoeligheid. Zij heeft ervaring als KOPP-kind met het opgroeien met een ouder met psychiatrische klachten, emotionele verwaarlozing en trauma door buitenlandse opnames.
Pien heeft net een zesde, pittige psychose ervaren.
Meer lezen van Pien?
- Boos – een gedicht van Pien
- Buitenbeentjes en superhelden – Pien over Superpowers
- Brief aan mijn psychiater – Pien over een beruchte stoornis
Heb je een vraag?
Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.
Ken je de PsychoseNet Shop al?
Goede boeken over de Nieuwe GGZ, Psychosegevoeligheid, Trauma en nog veel meer!
Geef een reactie