Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Zorgmachtiging – een persoonlijk betoog over verplichte zorg

Een persoonlijk betoog over verplichte zorg: deze gastblogger schrijft over de voorwaarden en omstandigheden rondom een zorgmachtiging.

A. schreef een betoog rondom zijn zorgmachtiging. Er is door het Openbaar Ministerie een verzoekschrift voor een zorgmachtiging ingediend bij de rechtbank voor deze gastblogger. Hij is hier niet mee mee eens. A. schrijft over de voorwaarden en omstandigheden rondom een zorgmachtiging, een persoonlijk verhaal.

Verplichte zorg

De officier van justitie heeft dit gedaan omdat volgens A. aan
de wettelijke voorwaarden voor verplichte zorg wordt voldaan.

Persoonlijk verhaal

A: “Ik denk dat bedoeld wordt dat ik volgens de psychiaters zonder verplichte zorg zou stoppen met het laten toedienen van het depot met antipsychotische medicatie en zou stoppen met de afspraken met de psychiater en de sociaal-psychiatrische verpleegkundige. Dit levert het risico op dat ik een gevaar wordt voor mezelf en/of voor anderen met als risico maatschappelijke teloorgang.

Ziekte-inzicht

Ik heb volgens de psychiaters geen ziekte-inzicht die me dit zou beletten.
Ik denk hierover dat de rechter, de psychiater en de spv’er zich er comfortabel bij voelen dat de optuiging van de Wvggz-wetgeving voorbijgaat aan de schuldvraag en dat mijn situatie wordt gereduceerd tot een medisch construct.

Schuldvraag

Mijn wens is dat de schuldvraag wel wordt behandeld door de rechter, opdat geen van de aanwezigen, inclusief ikzelf, zijn of haar werkelijke motivatie om aanwezig te zijn kan verbergen achter medisch reductionisme.

Wvggz

De rechter zal aanvoeren dat de Wvggz hem geen ruimte biedt om in te gaan op de schuldvraag. Mijn antwoord daarop is dat als de rechter de schuldvraag niet openlijk behandelt, dat de schuldvraag dan via de achterdeur naar binnensluipt en het gedrag gaat bepalen. Daaronder versta ik ook het blindvaren op het expertoordeel van de psychiaters.

Het door de rechter openlijk behandelen van de schuldvraag brengt mij terug als verantwoordelijk volwassen man met de mogelijkheid om weer gezond te worden. Want als de diepgewortelde overtuiging dat ik schuldig ben door de rechter is doorgeprikt, voel ik me beter.

Mensen kunnen ook fouten maken

En ben ik plotsklaps stukken gezonder en opent het de weg voor de rechter om niet met de wens van de officier van justitie en de psychiaters mee te gaan en hun verzoek tot het instellen van een zorgmachtiging niet te honoreren. Want zij zijn ook mensen en kunnen dus ook fouten maken”.


A. schreef deze gastblog voor PsychoseNet.

Meer lezen over verplichte zorg?

Heb je een vraag?

Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.

Ontvang jij de PsychoseNet nieuwsbrief al?

Meld je aan en ontvang iedere week de nieuwe blogs en interessante items in je inbox.

Reacties

3 reacties op “Zorgmachtiging – een persoonlijk betoog over verplichte zorg”

  1. Ben Honjok

    Mooie redenatie van het mogelijke verloop van het anders afhandelen van de zorgmachtiging zitting door een rechter.

    Ik vraag mij af of jij zou stoppen met je depot; als dat een wens van je is, ga je veilig afbouwen of verwacht je geen decompensatie bij abrupt stoppen met je medicatie?
    Een rechter heeft meestal geen sjoege van de psychiatrie en is daarom snel geneigd om een uitspraak te doen die het meeste voordeel oplevert voor iedereen en die is vaak conform de wens van de psychiater.

    Wat ik graag zou willen weten is aan welke criteria moet een verdediging voldoen opdat er geen zorgmachtiging zal worden verleend?

    Een GGZ-instelling heeft zeeën van tijd om allerlei muggen als olifanten te presenteren, ellenlange & jaren oude rapportages toe te voegen aan de aanvraag, ieder denkbaar stukje dossier waarin een of meerdere levensgebeurtenissen is opgeschreven.
    Zo telt een aanvraag voor een zorgmachtiging veel pagina’s waarin allerlei mensen hetzelfde beweren om de indruk te wekken dat hun bevindingen origineren uit de psychiatrie en wetenschappelijk is onderbouwd. Want hoe anders komen verschillende mensen tot exact dezelfde conclusies. Ze hebben immers op geen enkele wijze kunnen afspreken om te frauderen.
    Een gemeenschappelijke incentive van psychiaters, geneesheren directeur en ander ggz-personeel zoals ‘werkverschaffing en inkomstenverschaffing’ voor alle medewerkers in hun ggz-instelling, kan nooit het grote belang van veiligheid voor de samenleving of het persoonlijk belang van de gedaagde overtreffen. Aan de integriteit van ggz-medewerkers wordt niet getwijfeld.

    Kunnen ggz-instellingen decennia lang zonder kleine, grote fouten te maken, boven alle twijfels uit goed functioneren? Misstanden in de zorg ligt altijd aan de politiek en de verzekeraars en niet aan het ggz-personeel.

    Sorry A. Ik moest even luchten nadat ik je betoog gelezen had.

  2. Bert

    Ik had het zelfde aan de hand en het lijkt of je niet door die muur van dwarsliggerij doorkomt.
    Uiteindelijk een onafhankelijke ( niet aan antes verbonden) mij laten beoordelen en deze kwam tot de conclusie dat er helemaal GEEN verplichte zorgmachtiging nodig was en stuurde dit oordeel naar rechtbank Rotterdam.
    Ook de rechter ging hier in mee en stelde antes in het ongelijk !

    1. Ben Honjok

      Mooi werk heb je er van gemaakt! Hoe effectief een echt onafhankelijke psychiater kan zijn! Prachtig!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *