Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Promoveren na psychose, het kán

Promoveren na psychose

‘Alles is nog mogelijk, ook al heb je een psychose gehad.’ In die stelling kan ik me zeker vinden. Misschien is het aan de optimistische kant. Maar ik kan in ieder geval voor mezelf spreken. Na een psychose – als je weer wat stabieler bent – kun je in principe alle kanten op. Er zijn zoveel omstandigheden en te maken keuzes die van invloed zijn op je herstel.

Wat mij betreft is daar nog een hoop optimalisatie in mogelijk, in de zorg en daarbuiten. Omdat er dus nog een wereld te winnen is, sta ik erg achter het initiatief van ‘Schizofrenie Bestaat Niet’, wat juist wil kijken naar wat kan.

Zelf kreeg ik een psychose toen ik dertig was

Op dat moment was ik bezig met het schrijven van een proefschrift in de natuurkunde. Ik zou toen bijna klaar moeten zijn, maar dat was niet zo. Ik maakte me erg veel zorgen dat ik mijn proefschrift niet op tijd af zou hebben en verbond mijn levenslot daar zo’n beetje aan. Geen goed idee. Dat leidde ertoe dat ik overwerkt raakte en snel daarna depressief, manisch en vervolgens psychotisch. Als een toverbal veranderde ik van psychische aandoening. Ik bleek erfelijk belast.

Twee maanden nadat ik met werken gestopt was, volgde een gedwongen opname

Tot twee keer toe werd ik een aantal dagen opgesloten in de separeercel. Ik kreeg flinke porties van het antipsychoticum Haldol, wat me in een soort robot veranderde. Het hielp wel goed tegen de psychotische wanen. Na vijf maanden mocht ik weer naar huis. Ik voelde me op dat moment nog wel een vreselijk wrak met een behoorlijke identiteitscrisis.

Hoewel ik, net als tijdens de depressie, twijfelde aan de keuze voor de natuurkunde, ben ik toch weer teruggegaan naar mijn oude baan. Ik hield me voor dat ik ook weinig keus had na zo’n psychiatrische opname. Ik was allang blij dat mijn werkgever me weer wilde hebben. En wat zou ik anders moeten doen met mijn leven? Ik was nog steeds depressief toen ik uit de kliniek kwam en vond mezelf weinig waard. Dat zelfstigma kwijtraken bleek uiteindelijk het lastigste stuk van dit verhaal.

Ik begon dus vrij snel weer te werken, al ging ik maar langzaam vooruit

Na een jaar werkte ik 28 uur per week. Ik ben verder gegaan tot ik weer fulltime aan het werk was. Vier jaar na die psychose ben ik alsnog gepromoveerd. Op de foto hierboven sta ik in de Senaatszaal van het Academiegebouw in Utrecht, om mijn proefschrift te verdedigen. Ik mag mezelf nu dus dr. ir. van den Broek noemen. Mijn boekje gaat over de ozonlaag boven de Noordpool, voor wie dat nog wil weten. Ik heb met een wiskundig computermodel de scheikundige reacties in de atmosfeer nagebootst. Er is dus blijkbaar na die psychose nog voldoende logisch denkvermogen overgebleven.

Ik geloof eigenlijk niet dat ik hersencellen verloren ben, zoals ik in de ggz wel eens gehoord heb.


Dr. ir. Miranda van den Broek – zelfstandig onderzoeker en projectleider in de publieke gezondheidszorg.

Blog over bipolaire stoornis: beetjebipolair.nl

photo credits schrijven en schrappen

Reacties

14 reacties op “Promoveren na psychose, het kán”

  1. Lotte Baaijens

    Jouw indrukwekkende kwetsbaarheid maakt anderen sterker! Trots op jou,
    Groetjes Lot van de Firma Zorgbehang

  2. Miranda

    Naschrift: het is niet mijn bedoeling om te laten zien dat je iets groots moet presteren om te herstellen van/met een psychische aandoening en weer ‘behoorlijk of grotendeels gelukkig’ te worden. Ik wil alleen maar zeggen dat het wel KAN. Gooi het niet te snel weg. Voor mijn persoonlijk geluk heeft het hebben van een doel (of doelen) wel bijgedragen, maar veel andere dingen waren minstens zo belangrijk, zoals compassie en begrip voor mezelf (hebben lotgenoten veel aan bijgedragen, evenals het schrijven van een herstelverhaal), lieve mensen in mijn omgeving, zinvolle bezigheden en genieten van kleine dingen.

  3. Ineke jongsma

    Super gedaan. De meeste kracht komt voort uit in jezelf geloven en dat is moeilijk als je zelffbeeld zo negatief is door de depressie.

    1. Miranda

      Ja, dat klopt. Maar in plaats van in jezelf kun je ook in je doel geloven. Dat heb ik gedaan. Het is ook wat gemakkelijker in stukjes te hakken. Mijn zelfbeeld werd eigenlijk pas later positiever.

  4. sira

    Hoi Miranda, super om dit positieve maar ook realistische verhaal te lezen. Realistisch op 2 manieren; en ja het is fucking moeilijk om je zelfvertrouwen terug te krijgen, en ja, ook na/ondanks ziek-zijn kun je hele mooie dingen tot stand brengen. Gooi dromen niet te snel overboord, is voor mij de boodschap die ik voor mijzelf uit jouw verhaal haal. Dank!

    1. Miranda

      Gooi je dromen niet te snel overboord. Ik vind het heel mooi als je er dat uit haalt. Volgens mij waren voor mij destijds mijn dromen (dit was niet de enige) in ieder geval deels ook mijn ankerpunt. Ik kon mijzelf er naar toe trekken. Telkens kleine stapjes, en soms een heel eind terugkijken om te zien dat er echt vooruitgang was.

  5. Karin den Oudsten

    Zo ontzettend goed van je! Je kunt trots zijn op wat je bereikt hebt. En inderdaad, het is mogelijk om verder te studeren na een psychose. Ik ben net klaar met HBO-deelprogramma, dus door met de volgende :-).

    1. Miranda

      Karin! Nog van harte gefeliciteerd met je HBO-certificaat, dat was ik nog vergeten te zeggen. Ik heb trouwens nog iets belangrijks van jou geleerd, namelijk dat stigma en zelfstigma uiteindelijk alleen iets is wat tussen je oren zit, of tussen die van een ander. Ook aan die wetenschap heb ik minstens zoveel gehad als aan mijn promotie (ik ben er echt wel trots op hoor). Succes met je studie en andere plannen.

  6. Mathieu Wagemans

    Fantastisch hoe je de crisis hebt overwonnen en waarschijnlijker nu steviger dan ooit in het leven staat. Hoe het kwetsbare tot bron van kracht kan worden!

    1. Miranda

      Steviger dan ooit… Ja, dat klopt wel hoor. Maar het komt denk ik meer door mijn leeftijd dan door die promotie… 😉

  7. miranda van den Broek

    Hoi Clara, zeker moeilijker dan wiskunde, haha. Maar het lukt steeds beter. Misschien ligt dat ook aan de leeftijd? (net als bij anderen 🙂 )
    Jij ook succes met alles en ik hoop je binnen afzienbare tijd te ontmoeten!

  8. Clara Koek-Michels

    Dag Miranda, geweldig om je blog te lezen. Zo belangrijk dat positieve uitkomsten, succesverhalen over herstel na psychose worden gedeeld. Het zwaarwichtige gepraat over verlies van hersencellen moet maar eens voorbij zijn, zeker omdat het vooralsnog een slag in de lucht blijkt.
    Herkenbaar dat het kwijtraken van zelf stigma een moeilijke opgave was, moeilijker als wiskunde voor jou…? Heel veel succes met alles wat je doet en hartelijke groet Clara

  9. Jan-Willem

    Mooi stuk!

    1. miranda van den Broek

      Dank je wel, Jan-Willem!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *